Έχει εµφάνιση και κίνηση παρόµοια µε του φιδιού. Είναι κάτοικος του βυθού σε ρηχά νερά. Ζει σε βραχώδεις βυθούς µε κοιλώµατα και βλάστηση. ∆εν επιτίθεται, εκτός και αν απειληθεί. Αυτό µπορεί να συµβεί όταν δεχθεί ανεπιτυχή επίθεση, ή αν κάποιος βρεθεί να «ψάχνει» ή να της κλείνει το δρόµο στο κοίλωµα όπου κατοικεί. Ο κίνδυνος εντοπίζεται στο ισχυρό δάγκωµα µε τα εξέχοντα δόντια της, το οποίο µπορεί να οδηγήσει σε αιµορραγία και αφαίρεση ιστών σε ευαίσθητες περιοχές (χέρια, πόδια, δάκτυλα). Αφού δαγκώσει, δεν ανοίγει το στόµα της, ακόµα και µετά το θάνατό της, µε αποτέλεσµα να απαιτείται µηχανική διάνοιξη. Σε κάποιες περιπτώσεις και είδη, µπορεί το δάγκωµά της να περιέχει και δηλητήριο, µη ξεκάθαρης φύσεως (ενώ της δράκαινας πχ, κατατάσσεται στις θερµοευαίσθητες τοξίνες και συνιστάται το ζεστό νερό µετά το τσίµπηµα για να αδρανοποιηθεί). Πάντως, δεν κατατάσσεται στα δηλητηριώδη ψάρια.
