Πως ψαρεύουμε μεγάλα χταπόδια γρήγορα

Μερικές φορές σίγουρα θα απορήσετε πως μερικοί ψαροντουφεκάδες, ψαρεύουν τόσο γρήγορα, και βγάζουν τόσα μεγάλα χταπόδια με άνεση. Ωστόσο πίσω απο τα λόγια και τις "όμορφες" φωτογραφίες κρύβεται πολλές φορές πολύς ιδρώτας, πολύ κολύμπι, και μεγάλη γνώση σε εμπειρίες. Ένας "παλιός" ψαροντουφεκάς, δεν ψάχνει στα τυφλά μέσα στη θάλασσα. Ξέρει που πάει και ψαρεύει, έχει καλή γνώση του βυθού, και τα μάτια βλέπουν καλύτερα, εφόσον μιλάει η εμπειρία! Το χταπόδι όπως έχουμε πεί θέλει καλή παρατηρητικότητα. Όμως μήπως δε φτάνει μόνο αυτό;


Το μυστικό για αποτελεσματικό ψάρεμα στο χταπόδι, είναι καλή γνώση των θαλαμιών που συχνάζουν. Και σε αυτό βοηθάει η εμπειρία και μόνο... Ξέρετε όταν χτυπήσουμε ένα μεγάλο χταπόδι, σε ένα θαλάμι. Το πιθανότερο είναι μέσα σε λίγες ημέρες να εγκατασταθεί εκεί, στο ίδιο θαλάμι άλλο χταπόδι! Ψαρεύοντας για μεγάλα διαστήματα στις ίδιες παραλίες, διαπίστωνα αυτό. Ότι μερικά θαλάμια, ήταν τόσο δελεαστικά, που αν έβγαζα το χταπόδι, αυτό την επομένη ήταν γεμάτο με άλλο χταπόδι.

Όταν ψαρεύουμε , για να βρούμε μεγάλα χταπόδια πρέπει να πάμε σε μια μεριά που να μην είναι πολύ γνωστή και ψαρεμένη. Και η κατάλληλη εποχή παίζει μεγάλο ρόλο. Το χειμώνα τα χταπόδια είναι μεγαλύτερα, ενώ το Καλοκαίρι είναι μικρά λόγω ότι μόλις έχουν γεννηθεί...

Έχετε παρατηρήσει μέσα στη θάλασσα κάποιες φορές, μεγάλα λάστιχα (αυτοκινήτων); Αυτές είναι μεριές που τσεκάρει πάντα ένα ψαροντουφεκάς. Και ένας που έχει καλή γνώση του βυθού, ξέρει που θα τα βρεί.

Φέτος ψάρευα σε μια μεγάλη παραλία. Καθώς κολύμπαγα, βλέπω ένα σκούρο σημάδι στον ορίζοντα. Προχωράω με περιέργεια για να δώ. Ξέρετε σε μια παραλία με άμμο, ένας μεγάλος βράχος στη μέση του πουθενά, είναι σαν όαση! Τα χταπόδια κρύβονται κάτω απο τις πέτρες, και όταν μια παραλία έχει 1 βράχο κάθε 500 μέτρα, είναι 100% σίγουρο ότι θα έχει χταπόδι. Την παρουσία του χταποδιού καρφώνουν πάντα τα όστρακα απο 1 έως και 100 μέτρα απο το θαλάμι του.
Πάντα όταν υπάρχει χταπόδι κάτω απο μια πέτρα, σε παραλία με άμμο, συμβιώνουν και ψαράκια κάτω απο τον ίδιο βράχο. Πάντα μόλις πλησίαζα σε βράχο που υπήρχε χταπόδι, είχε πάντα και ψαράκια που το κάρφωναν! Ενώ βράχοι χωρίς χταπόδι ήταν νεκροί. δεν υπήρχε ούτε ψάρι ούτε τίποτα. Μιλάω πάντα για παραλίες με άμμο και λίγους βράχους. Σε παραλίες με βράχια αλλάζουν τα πράγματα γιατί τα χταπόδια έχουν άπειρες επιλογές σε φωλιές

Συνεχίζοντας λοιπόν την εμπειρία μου... Καθώς κολύμπαγα είδα ένα σκούρο σημάδι. Μόλις πλησίασα είδα πως δεν ήταν τελικά βράχος. Αλλά ένα τεράστιο λάστιχο, Το οποίο λάστιχο ήταν γεμάτο άμμο, και είχε κολλημένο επάνω του και ένα τσιμεντένιο πράγμα. Τέλως πάντων, κάνω κατευθείαν βουτιά στα 5 μέτρα, για να δώ τι έχει απο κάτω αυτό το λάστιχο. Μόλις έφτασα κάτω, κοιτάζω και τι να δώ; Υπήρχε ένα μικρό κενό κάτω απο το λάστιχο, και στο βάθος φαινόταν ένα τεράστιο πλοκάμι, άσπρο και σκούρο επάνω. Μόλις το είδα απο τον ενθουσιασμό μου, βγήκα κατευθείαν να πάρω ανάσα, και να δώ πως θα το στοχεύσω. Ξανα μπαίνω λοιπόν, και αφού βρίσκω τη πιο κατάλληλη βολή εκείνη τη στιγμή, του ρίχνω, και αμέσως βγαίνω επάνω, για να δώ σε λίγο αν το πέτυχα καλά η όχι. Αν δε το πετύχεις καλά το χταπόδι, σκίζεται απο τη βέργα και φεύγει.

Μόλις κατέβηκα κάτω για να δώ, χταπόδι δεν υπήρχε στη βέργα. Αλλά ούτε και στη τρύπα όμως. Τι και αν κοίταξα πιθαμή προς πιθαμή, τι και αν έβαλα το χέρι δεν υπήρχε τίποτα μέσα στη τρύπα. Αποφασίζω λοιπόν να ξεκουραστώ λίγα λεπτά, και να σηκώσω όλο το λάστιχο ανάποδα. Η βαρύτητα μέσα στη θάλασσα άλλωστε δεν είναι ίδια με τη ξηρά. Κατέβηκα κάτω και με 2-3 προσπάθειες σήκωσα ανάποδα όλο το λάστιχο. Δεν υπήρχε τίποτα απο κάτω. Βγήκα να πάρω ανάσα. Λέω ας κάνω μερικές αναγνωριστικές βουτιές γύρω γύρω, μήπως πήγε κάπου εκεί κοντά. Μόλις βουτάω, και έφτασα κάτω, κολυμπούσα γύρω απο το λάστιχο, μήπως και το δώ. Ξαφνικά βλέπω μια σκιά, να φεύγει πίσω απο το λάστιχο. Ήταν το χταπόδι! Κρυβόταν για να μη το χτυπήσω. Ήταν πολύ μεγάλο, και είχε πάρει μαύρο χρώμα με πίκες όπως ακριβώς ήταν το χρώμα και του λάστιχου που ζούσε.

Ενώ πριν ήταν εξαφανισμένο, τελικά το εντόπισα. Μόλις το είδα το τσάκωσα με τα χέρια, δίχως να το χτυπήσω με το ψαροντούφεκο. Δεν είχε και που να κρυφτεί πλέον... Αυτή ήταν μια απο τις πολλές εμπειρίες με χταπόδια που, είχαν αίσιο τέλος.

Τα χταπόδια είναι τόσο έξυπνα! Ο κόσμος τους είναι απλώς μαγικός!